DEHB'li Çocuklar
Dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu, çocukları etkileyen en yaygın zihinsel bozukluklardan biridir. DEHB'nin semptomları arasında dikkat eksikliği (odaklanamama), hiperaktivite (ortama uymayan aşırı hareket) ve dürtüsellik (o anda düşünmeden meydana gelen aceleci eylemler) yer alır. Çocukların tahmini% 8,4'ü ve yetişkinlerin% 2,5'i DEHB'ye sahiptir(1) DEHB, genellikle okul çağındaki çocuklarda sınıfta bozulmaya veya okul çalışmalarıyla ilgili sorunlara yol açtığı zaman tanımlanır. Yetişkinleri de etkileyebilir. Erkeklerde kızlardan daha yaygındır.
Yüksek aktivite seviyeleri, uzun süre hareketsiz kalma güçlüğü ve sınırlı dikkat süreleri gibi birçok DEHB semptomu genel olarak küçük çocuklarda yaygındır. DEHB olan çocuklardaki fark, hiperaktivite ve dikkatsizliklerinin yaşlarına göre fark edilir ölçüde daha fazla olması ve evde, okulda veya arkadaşlarında sıkıntıya ve / veya işleyiş sorunlarına neden olmasıdır.
DEHB üç tipten biri olarak teşhis edilir: dikkatsiz tip, hiperaktif / dürtüsel tip veya kombine tip. Teşhis, son altı ayda meydana gelen semptomlara dayanır.
Öğretmenler ve okul personeli, ebeveynlere ve doktorlara davranışları ve öğrenme sorunlarını değerlendirmeye yardımcı olacak bilgiler sağlayabilir ve davranış eğitimine yardımcı olabilir. Bununla birlikte, okul personeli DEHB'yi teşhis edemez, tedavi hakkında karar veremez veya bir öğrencinin okula gitmek için ilaç almasını isteyemez. Bu kararları çocuğun doktoruyla birlikte yalnızca ebeveynler ve veliler verebilir.
Ebeveynler, ilaç tedavisine başlama kararının verilmesinde en önemli rolü oynamaktadır. Son zamanlarda yapılan araştırmalar, ebeveynlerin DEHB ile ilgili algılarının (örneğin, DEHB bilgisi, algılanan şiddet ve semptomların nedeni) ve tedavinin kabul edilebilirliğinin, ilaç tedavisine uyumun önündeki ana engeller olduğunu, ancak bu algıların müdahale ile değiştirilebileceğini göstermiştir. Swanson, psikoeğitimin ebeveynlere bozuklukla ilgili bilgiler sunmasının ilaç uyumluluğunu iyileştirebileceğini öne sürdü.(2)
Psikoeğitim, bilginin didaktik iletişimine odaklanan ve hastalara ve ailelere başa çıkma becerileri sağlayan özel bir tedavi programı olarak tanımlanır. Hasta, ebeveyn veya okul odaklı olabilir. DEHB tedavilerinin temel taşıdır
Araştırmalar, eğitici bilgi sağlamanın, aile üyeleri DEHB olan bireylere yönelik bilgiyi, olumlu tutumları ve davranışları artırdığını ortaya koymuştur.(3)
Aileler, DEHB'nin önlenemeyen kalıtsal bir beyin disfonksiyonu olduğunu öğrenirler. Zayıf ebeveynlik; kaotik ev ortamları; ve diğer çevresel olaylar DEHB'ye neden olmaz. Huzursuz bir ev ortamı, DEHB semptomlarını daha da kötüleştirebilir, ancak bu, DEHB'nin nedeni değildir.
Terapinin amacı, ebeveynlerin ergen DEHB ile ilişkili problemlerle başa çıkma ve bunları yönetme becerilerini geliştirmektir: DEHB hakkında bilgi sağlayarak, ebeveynlik becerilerini geliştirerek (müzakere ve çatışma yönetimi becerileri) ve ebeveynlerin yeterlilik duygusunu destekleyere
DEHB (semptomlar, nedenler, ömür boyu zarar), ilaç (yan etkiler, etkililik ve güvenlik), tedavi seçenekleri (etkililik) yanında, terapi aynı zamanda akran reddi, sosyal beceriler ve yaşam kalitesi ile ilgili endişeleri de ele alacaktır.